Waar de wereld van Declipse tot leven komt

Tag: Blog

Hoeveel werk is bloggen?

Vorige week was het alweer het jubileum van dit blog. Een jaar lang heb ik (bijna) elke week een berichtje gepubliceerd. Slechts één keer is het niet gelukt, omdat ik te ziek was om naar mijn computer te kruipen. Ik kon op die dag gewoon geen werk verzetten om het blog te updaten. Hopelijk heb ik dat éne gemiste moment wel goedgemaakt: er zijn genoeg bonusblogjes geweest!

Na een jaar en een week is het misschien goed om een tweede keer terug te kijken. Hoeveel werk gaat er eigenlijk in zo’n blog zitten? Is het iets dat je even tussen neus en lippen door kan doen? Of moet je er toch wel iets meer in investeren?

Werk kost tijd!

Werk is niet alleen typen

Als het bloggen enkel een half uurtje typwerk was geweest, was het simpel geweest. Er gaat al aardig wat werk in zo’n blogje zitten, voor je ook maar één letter aanslaat.

Eerder heb ik al geschreven over de onderwerpen. Het aanhouden van een constante stroom van dingen om over te schrijven is niet eenvoudig. Het zou me dan ook niets verbazen als ik in het afgelopen jaar een onderwerp heb herhaald. Misschien heb ik wel twee keer op een andere manier over hetzelfde geschreven. Ben ik consistent geweest op die momenten? Ik hoop het maar. Niemand houdt van inconsistentie.

Al helemaal niet in een verhaal.

Maar met een onderwerp ben je er nog niet. Ik ben geen expert, maar meer een goedbedoelende amateur. Iemand die van een hobby een gewoonte heeft gemaakt. Toch probeer ik op een onderwijzende manier te schrijven, om iets bij te brengen met mijn blogjes. Dat betekent dat ik een hoop uit ervaring schrijf, maar ook vaak genoeg nog dingen uit moet zoeken. Hoe zit het ook alweer, wat voor dingen zijn er, herinner ik het wel op de juiste manier? Het Mandela Effect is een ding: puur het feit dat ik meen iets te herinneren, maakt het nog niet waar.

En daarnaast heb ik ook een hoop dingen moeten leren. Gewoon een blogje typen bestaat niet: je wil op een bepaalde manier schrijven. Ik heb misschien nooit marketingtraining gehad, maar ik heb wel wat grondbeginselen van SEO meegekregen. Een vriend heeft me wat vuistregels bijgebracht en een tool aangeraden die me helpt: Yoast SEO (niet gesponsord). Een blog heeft heel andere structuren dan een boek, kan ik je wel vertellen!

Wanneer begint het werk dan?

Tenzij ik vooruit werk, begin ik aan een nieuw blog als ik het vorige heb gepubliceerd. Er is niets beter dan aan een nieuwe klus beginnen als je een vorige hebt afgerond. Soms kies ik een onderwerp uit de vooraf verzonnen ideeën, of ik begin aan iets nieuws. Als een onderwerp me treft, is het natuurlijk fijner om daarover te schrijven. Jezelf ergens toe dwingen maakt het werk een stuk stroever.

In de dagen die daarop volgen, probeer ik ongeveer een half uur per dag aan het blog te denken. Dingen bedenken, noteren, en, zo nodig, uitzoeken hoe het ook alweer zat. Een structuur zit er meestal niet in, die ontstaat organisch tijdens het schrijven. Toch helpt het om al wat punten te hebben die de revue mogen passeren. Een paar grove ideeën die je aan wil raken terwijl je vingers lekker ratelen.

En dan begint het schrijven op maandag.

Na het werk heb ik meestal geen zin in vervelende klusjes. Maandagen maken die avonden alleen maar zwaarder en wat ontspanning is aan de orde. Dat zijn de ideale avonden om te beginnen met schrijven. Er staat een stream op het tweede scherm en een leeg blogje op het eerste.

Er is werk aan de winkel.

De puntjes op de ‘i’

Als het blog op maandag is uitgeschreven, laat ik het een dag rusten. Op dinsdagavond, als ik al helemaal nergens zin in heb, komt het mooi maken. Ik heb aangetoond dat je fouten mist als je je eigen werk nakijkt, maar toch moet ik het zelf doen. Ik leg linkjes naar vorige blogjes of andere pagina’s aan waar het toepasselijk is… en ik zoek een toepasselijke afbeelding.

Want zoekmachines vinden je blog interessanter als het een plaatje heeft. Over het algemeen probeer je een nette afbeelding te kiezen. Lang niet elke afbeelding is echter toegestaan! Auteursrechten zijn een ding en ik heb geen zin in problemen. Er gaat nog niet genoeg geld door mijn rekening om een rechtzaak door te komen.

In het begin loste ik dit op met screenshots van mijn scherm, of foto’s van mijn bureau. Mijn eigen plaatjes zijn altijd okay! Later ben ik begonnen met het gebruiken van rechtenvrije stockfoto’s. Het is lang niet altijd mogelijk om mijn eigen toepasselijke foto’s te maken, immers. Vooral Pexels.com doe ik vaak aan en ik raad iedereen aan om hetzelfde te doen!

En als je mijn mening wil hebben over dit soort SEO? Nou ja…

Het maken van dit plaatje was niet veel werk

En onderaan de streep…

Uiteindelijk gaat er, alles bij elkaar, grofweg twee tot vier uur in een blogje zitten. Het is meer werk dan je aanvankelijk zou denken, maar dat gaat op voor alles. Vrijwilliger zijn voor scouting kost meer tijd dan de vier uur van de wekelijkse opkomst. Een verhuizing duurt altijd langer dan je verwacht… en zo ook een blog schrijven.

Maar je moet wat over hebben voor je hobby!

Plezier van bloggen

Het is inmiddels een jaar geleden sinds het eerste blogje op deze website live ging. In het afgelopen jaar heb ik plezier en frustratie ervaren en is er een hoop gebeurd. Ooit was het de bedoeling dat ik Declipse zou aanprijzen op deze website. Dat doel is inmiddels veranderd, ook al is de schrijfwens er nog steeds.

Tijd voor een kleine blik terug, denk ik zo: wat heeft dit blog me opgeleverd?

Terugkijken op een jaar werk en plezier

De mindere dingen

Content creation is hard werk. Hoewel dit blogje was bedoeld als een verzameling ervaringen, werd het al snel meer. Ik had mezelf een doel opgelegd: elke week een blog publiceren. Het duurde dan ook niet lang tot de onderwerpen afdreven. Van het proces van uitgeven naar inspiratie, en andere dingen die zijn geschreven.

Maar de onderwerpen komen lang niet altijd even makkelijk. Soms heb ik een vlaag van inspiratie en worden er vier, vijf posts voorbereid. Die werk ik dan uit als het weer tijd wordt om een blogje te maken. De momenten van inspiratie komen met groot plezier: het geeft een gevoel van voorbereiding.

Maar die ideeën zijn lang niet altijd even goed. Er staat al tijden een concept klaar om te praten over schrijfvoer. Eten en drinken die goed gaan bij het schrijven. Het leek ooit een goed idee!

Ooit.

Helaas blijven de onderwerpen niet zomaar komen. Soms wens ik dat ik een ruimer schema had gekozen. Dat ik meer tijd zou hebben om interessante onderwerpen te vinden. Misschien zouden de blogjes dan ook wat positiever zijn!

Maar het schema zorgt er in ieder geval voor dat er regelmatig geschreven wordt. Het is anders schrijven dan een boek, een blogje is immers meer een monoloog dan een verhaal. Er is geen fictie, hoewel de korte verhalen dat wel een tijdje probeerden te injecteren.

Misschien toch weer eens flitsfictie proberen. Daar kan een blogje mee gevuld worden!

Zie, de ideeën vloeien nu al.

Wat brengt dan wel plezier?

Ik heb het al een paar keer laten vallen: niets is mooier dan feedback. Of het nou positief of negatief is, weten dat je niet alleen voor jezelf creëert is motiverend. Toen ik begon met bloggen, had ik weinig verwachtingen. Het idee was om te beschrijven en gaandeweg wat te leren. Ervaring kan je op alle mogelijke manieren opdoen, immers!

Maar het blog was voornamelijk voor mezelf bedoeld. Ik wilde een portfolio opbouwen, iets om naar terug te wijzen als het ooit relevant zou worden. Het publiceren en linken op sociale media was een leuke bijkomstigheid. ‘Wie weet?’ dacht ik, ‘misschien wordt het wel wat?’

En… het werd wat. Mijn blogjes werden geen hit die de hele wereld over ging. Er zijn geen vrijwilligers die mijn schrijfsels week na week weer vertalen voor de internationale samenleving. Ik ben nog niet benaderd door kranten of ik alsjeblieft een wekelijkse column wil schrijven.

Maar toch komt er iedere keer weer feedback uit een verrassende hoek. Mensen die ik al jaren niet meer heb gesproken en opeens commentaar geven. Collega’s, klanten, en leveranciers die tijdens een meeting terloops laten vallen dat ze mijn blog lezen. En vrienden en familie komen natuurlijk regelmatig om de hoek kijken.

Het doet goed om te horen dat je niet alleen voor jezelf schrijft. Het zorgt voor meer plezier en een doel: je wil mensen niet teleurstellen!

En verder…?

Een hoop werk dat verzet is in het afgelopen jaar. Wedstrijden waar aan is meegedaan en de motivatie om aan een boek te beginnen – nu voor het echt. In de zoektocht naar content zijn er een heleboel dingen verzonnen.

Het is moeilijk te geloven dat ik al een jaar aan het publiceren ben. Dit soort dingen houd ik meestal niet zo lang vol en ik heb het te danken aan jullie lieve lezers.

Wat gaat de toekomst brengen? Ongetwijfeld een hoop schrijfwerk. Misschien een aankondiging van een publicatie. En het verzinnen van nieuwe onderwerpen gaat door… linksom of rechtsom!

Het ontstaan van een website

Het is moeilijk te geloven, maar het is bijna een jaar geleden sinds het begin van dit blog. Dat is echter niet het moment dat ik daadwerkelijk begon met deze website. Recentelijk werd ik er door de goede mensen van Strato op gewezen dat mijn nieuwe factuur klaar stond. Dat betekent dat, in tegenstelling tot dit blog, deze site al meer dan een jaar oud is!

Ik had wat opstarttijd nodig, dat is alles.

Destijds tijd had ik een beeld van hoe deze website er uit zou komen te zien. Heeft dat wat er is neergezet het ook maar een beetje benaderd?

Het prille begin van een schattige website

Het bouwen van een website

Er zijn meer dan genoeg mensen die hun geld verdienen met het bouwen van websites voor andere mensen. Het is dan ook niet eenvoudig om een webpagina op te zetten. Je moet een doel hebben, een visie, en het vooral niet te groot willen maken. Dat vereist studie, om te bepalen wat wel en niet belangrijk is, en een hoop ervaring.

Ik… heb geen van die dingen.

Ooit heb ik wel voor een vriend met CSS gerommeld, voor hun forum. Het was niet heel veel om aan te zien, maar het was een persoonlijke stijl. Ze waren er blij mee en we hebben het forum voor een lange tijd met veel plezier gebruikt. In ieder geval tot ze het op slot zetten en het wachtwoord vergaten.

Op een gegeven moment heb ik voor een baas een paar opzetjes voor een website gemaakt. Ze wisten niet zo goed wat ze met me aanmoesten en ze kregen een subsidie voor me. Daardoor was er wat meer vrijheid met wat er met mijn tijd kon worden gedaan. Het leek daardoor een zinnige tijdsbesteding en ik heb flink aangerommeld in WordPress. De websites hebben nooit het daglicht gezien, en misschien maar goed ook.

Wat heb ik geleerd van die ervaringen?

Dat er meer dan genoeg templates beschikbaar zijn en dat er geen schaamte bestaat in het gebruiken daarvan. Waarom zou ik zelf iets bij elkaar brokkelen, als ik ook iets kan gebruiken dat een ander aanbiedt? De enige prijs is de naam die onderaan de pagina staat…

Maar dat is geen prijs. De ontwerper verdient het om in de schijnwerper gezet te worden.

WordPress?

Je ontkomt er tegenwoordig niet meer aan. Elke aanbieder van webspace geeft het praktisch weg bij je abonnement. Het is dankzij WordPress zelfs voor de grootst mogelijke leek mogelijk om een website in elkaar te zetten. Je klikt en sleept de boel gewoon bij elkaar.

Het voelt aan als de McDonald’s van de websites, maar je zou verbaasd staan. Er zijn ontelbare websites die gemaakt zijn met WordPress. Er zijn ontwerpers die zich specialiseren in WordPress… en het werkt gewoon lekker.

Al zijn bepaalde templates makkelijker om mee te werken dan anderen. Sommigen bieden opties die anderen niet bieden. Is het nodig om iets groots en ingewikkelds in elkaar te zetten?

Ik denk het niet.

Een website voor iets specifieks

Mijn originele intentie voor deze site was om Declipse te promoten. Het verhaal was afgerond en ik was druk bezig met het nakijken en herschrijven. Ik wilde het proces uitwerken, de reis documenteren, en alles eindigen met een succesverhaal.

We weten inmiddels dat dit niet is wat is gebeurd. Toch heb ik al vroeg besloten: ongeacht wat er gebeurt, zet ik dit allemaal door.

Mijn originele opzet was om de wereld van Declipse uit te diepen. Ik wilde kleine stukjes van specifieke onderdelen opzetten. Er was de ambitie om talloze kleine verhalen neer te zetten… maar toen werd het manuscript afgewezen.

Ik zag geen heil in het verraden van de opzet van Declipse door korte verhalen te schrijven. De bedoeling was om lezers eerst kennis te laten maken met de wereld. Daarna zou ik het kunnen verbreden met de korte verhalen. De kleine avontuurtjes die niet in het boek pastten, maar wel geschreven konden worden. Die de wereld vorm en volume zouden geven. Verhalen die niet noodzakelijk zijn voor de boeken, maar de wereld wel verder uitdiepen.

Daar is een website ideaal voor, maar het past gewoon niet. Niet tot de boeken in de winkels liggen. Het enige op deze website dat op Declipse wijst, is een vage teaser van het eerste boek.

Dus wat doe je dan?

De visie was even verdwenen. Voor een paar moment was alles stuurloos, tot het begin van dit jaar. Ik heb mezelf immers voorgenomen om een kort verhaal per maand te schrijven. Elke maand in een andere wereld die in mijn fantasie leeft.

De korte verhalen die ik in de loop van het jaar schrijf worden trouw verzameld. De look en feel van de website zijn daardoor aan een update toe. De focus ligt immers niet meer op Declipse, maar op alle verhalen die in mijn hoofd ronddwalen.

Ik haal altijd graag mijn voorbeeld aan. Op zijn website is ook te zien wat je kan doen met een bredere portfolio aan werken. Natuurlijk heeft hij ook de boeken om die portfolio kracht bij te zetten, maar je moet ergens beginnen. Mijn Kickstarter van meerdere miljoenen komt vanzelf nog wel.

Helaas ben ik maar één man. Ik ben geen ontwerper en van webdesign heb ik geen kaas gegeten. Er gaat een moment komen dat ik deze website op de schop neem en het Declipse thema weghaal. Natuurlijk betekent dat niet dat de Declipse droom komt te vervallen!

Het maakt alleen ruimte voor andere dingen. Voor een toekomstbestendigere website.

Ooit komt het zo ver!

© 2024 rikgeuze.com

Thema gemaakt door Anders NorenBoven ↑