Het lijkt wel alsof ik er maar niet over ophoud. Verliezen is een onderdeel van het leven, net als vallen. Het is iets dat je moet meemaken, zodat je wat eelt kan kweken. Leven betekent risico’s nemen, en risico’s betekenen dat je kan falen. Je kan er beter aan wennen, voor je eraan kapot gaat.
Sinds het begin van dit jaar heb ik al een paar keer dingen beloofd. Meedoen aan wedstrijden heeft me meerdere verhalen opgeleverd die het niet hebben gehaald. Allemaal waren het verliezers. Je kan het dus wel raden: ik heb behoefte aan feedback.
Ik wil niet blijven verliezen, immers.
Deze week ben ik op kamp, dus is er geen tijd om een uitgebreid blog te schrijven. Daarom heb ik besloten om de schuld die ik heb gemaakt met beloftes in te lossen. De verhalen die ik heb geschreven staan vanaf nu op deze website! Vind hieronder een korte samenvatting van elk van de drie.
Drie? Het waren er toch vier?
Ja. Maar de vierde… die heb ik weer opgepakt. Die houd ik nog even voor mezelf.
Onder het IJs: Het Lichaam
De wedstrijd Onder het IJs, van Uitgeverij Moonreaders, was op zoek naar horrorverhalen.
De ster van dit verhaal is Leonie, de liefhebbende vrouw van de dokter van een klein havendorpje. Elke maand komt er weer een schip langs gevuld met handelswaar, waar het dorp op overleeft. Iedereen kent iedereen en de dokter is een van de meest populaire mensen in de stad.
Maar als op een dag een lichaam aanspoelt, verandert alles voor Leonie. De sfeer in het dorp wordt grimmiger. De markt loopt leeg, en Leonie’s liefhebbende echtgenoot vindt een obsessie in het lichaam. Wat kan Leonie doen om haar simpele leven weer terug te krijgen?
Het Lichaam is een verhaal waarvan de algemene lijnen tijdens een wandeling tot me kwamen. Ik ben niet heel goed in het schrijven van horror – en het is te zien. Ik denk dat het mysterie niet goed opbouwt en alles te snel gaat tegen het einde. Het is met een reden de eerste wedstrijd waar ik aan heb meegedaan. Het kan altijd beter!
Vind Het Lichaam hier!
Goeken Prijs: De Kwetsbaarheid van Vrede
De Goeken Prijs wordt georganiseerd door Hebban.nl. Deze website is ook verantwoordelijk voor de Harland Prijs en Renate Dorrestein Prijs, die misschien beter bekend zijn. De Goeken Prijs gaat echter over spannende verhalen, een vrij uitgebreid begrip.
In De Kwetsbaarheid van Vrede vindt matroos Xavier zichzelf aan boord van de Hare Majesteit het Oosterlicht. Het slagschip is het vlaggeschip van het Drieland, een jonge eilandrepubliek. Aan boord is de diplomaat van een nabijgelegen keizerrijk Enporia, onderweg terug naar huis. De spanningen tussen Enporia en het Drieland lopen al tijden op, dus de diplomaat moet veilig thuiskomen. Als ze hem verliezen, hangt ze oorlog boven het hoofd.
Als de diplomaat bij klaarlichte dag plotseling overlijdt, zetten de matrozen alle zeilen bij om de dader te vinden. Xavier gaat op zoek naar de waarheid, al helemaal als hij zelf wordt geïmpliceerd in de dood van de diplomaat. Zal hij er in slagen om de werkelijke dader te vinden en de stabiliteit tussen de landen te waarborgen?
De Kwetsbaarheid van Vrede is een verhaal dat zich afspeelt in een andere hoek van Tull. Het continent is altijd al bedoeld als een wereld van tegenstellingen. Het korte verhaal dat ik in dezelfde periode schreef, speelde zich af in een magische wereld. De Kwetsbaarheid van Vrede is een meer geïndustrialiseerde hoek van het continent. Als ik deze wereld ooit nog eens verder uitwerk, zou ik die tegenstellingen kunnen verkennen.
Vind De Kwetsbaarheid van Vrede hier!
Moon YA: De Kristallen School
De YA prijs werd georganiseerd door Uitgeverij Moon. De hoofdprijs was een grote: je kreeg een contract om je eigen fantasy YA uit te laten geven. Er stond een hoop op het spel! Je moest een synopsis en de eerste 10.000 woorden van je YA Fantasyverhaal opsturen. Ik ben misschien een beetje overboord gegaan met de tropes, wat mijn inzending weinig goed heeft gedaan…
Celestina leeft in Macclesveld, een klein heuveldorpje in Estrus. Ze is een simpele schapenherder met simpele taken en simpele vrienden. Haar enorme familie leeft van het land, maar ze dragen een geheim met zich mee. Celestina is namelijk gevoelig voor zout.
Als een magiër hun magie beoefent met bepaalde mineralen, komen er geladen kristallen vrij. Deze kristallen vinden gretig gebruik in de industrie van Estrus, waardoor magiërs gewild zijn. Een inquisitie is opgezet om alle magiërs in het land te vinden en verzamelen, zodat de industrie kan opbloeien. Celestina’s familie wil haar echter niet kwijt en houdt haar gevoeligheid angstvallig verborgen.
Maar alle geheimen komen vroeger of later uit. Celestina’s leven verandert als ze naar de Kristallen School moet. Ze wordt geleerd om kristallen te maken en de industrie te voeden, maar wat als ze meer kan? Wat als ze de kans ziet om anderen te behoeden voor haar lot? Moet ze zichzelf verliezen in de wereld van de inquisitie?
Dit verhaal is een samenkomst van Harry Potter, Hunger Games, en een gulle handvol tienerfictie. Het verbaast me totaal niet dat deze opzet niet heeft gewonnen. Het was wel een leuke manier om te verliezen – ik genoot van het schrijven van deze hoofdstukken. Daarom wil ik het concept van Estrus graag nog eens uitwerken, als ik het verhaal serieus kan nemen.
Vind De Kristallen School (en de eerste opzet voor een synopsis) hier!
Verliezen met deze verhalen
Er is tijd gegaan in het schrijven van alles dat ik hierboven heb gelinkt. Toch was het een plezier om ermee te verliezen. Ik heb een hoop geoefend en ook zeker geleerd… en positieve feedback mogen ontvangen!
Dat is misschien nog wel het meeste waard!
Graag ontvang ik feedback over alles dat ik heb geschreven. Misschien kan het voorkomen dat ik in de toekomst nog eens moet verliezen… maar dat denk ik niet.
Verliezen hoort er bij!
